Welkom in Ulrum
gemeente de Marne.

Het ligt aan de weg van Winsum naar Lauwersoog. Op 1 januari 2004 telde het dorp 1925 inwoners.

Tot 1990 vormde het een aparte gemeente, waarna het in dat jaar werd samengevoegd met Eenrum, Leens en Kloosterburen tot een nieuwe gemeente met die naam. De naam hiervan werd in 1992 gewijzigd in die van die van het onderkwartier van Hunsingo: De Marne.
Uluringhem kwam al voor in de elfde eeuw. Het was de woonplaats van de lieden van Ulurin of Ulrin.
Ulrum ligt op twee wierden. Op de ene staat de romano-gotische kerk (eind twaalfde eeuw, deze is nadien enige malen vergroot) en bij de andere wierde lag de Asingaborg. Op het oorspronkelijke borgterrein werd in 1988 een park geopend.
Ulrum was vroeger een welvarend dorp met veel middenstanders en kleine bedrijven. Tegenwoordig is er nog slechts bedrijvigheid op het gebied van de landbouw, en dan hoofdzakelijk akkerbouw.
Het dorp Ulrum is bij velen bekend vanwege de Afscheiding in 1834. Dominee Hendrik de Cock kon zich niet verenigen met de vrijzinnige opvattingen en manier van preken in de Nederlands Hervormde kerk. Dit gaf problemen met de classis, de particuliere synode en met vele notabelen in zijn omgeving. Veel eenvoudige, ongeletterde mensen uit het dorp en de omgeving, zelfs van heinde en ver, kwamen vol interesse naar zijn preken luisteren. Na vele waarschuwingen, boetes, inkwartiering van dragonders (soldaten), schorsing en afzetting besloot hij samen met de kerkenraad om tot Afscheiding over te gaan.