Welkom in Papekop
gemeente Oudewater

De plaats Papekop is ontstaan uit een zogenaamde cope uit de 12e eeuw. De achterkade (de westelijke grens) van deze cope is de Papekopperkade. De eerste bewoners vestigden zich er in de 13e eeuw. De naam Papekop is een samenvoegsel van 'papen' en 'cope', waarbij 'papen' verwijst naar de eigenaars van de cope: het kerkelijk gezag. Paap is een spotnaam voor Katholieken. Van oorsprong bestond het grondgebied van Papekop grotendeels uit moeras, in eigendom van de bisschop van Utrecht. Deze gaf stukken grond uit om te ontginnen: de zogenaamde cope-ontginning. Voor het gebied van 'Pape-cope' bepaalde hij dat de opbrengst van deze ontginning gebruikt werd om te voorzien in het levensonderhoud van de pastoor, de paap, van Waarder. De voormalige ambachtsheerlijkheid, later de gemeente, Papekop lag in het uiterste westen van de provincie Utrecht. Ze bestond uit de buurten Papekop en het ten oosten ervan gelegen Diemerbroek. De heerlijkheid is tot 1801 in het bezit van de familie Van Vlooswijck geweest en nog daarvoor van de familie De Mérode.

In 1818 werd Papekop een zelfstandige gemeente, die tot 1821 tot de provincie Utrecht hoorde, daarna tot de provincie Zuid-Holland. De gemeente Papekop werd in 1964 opgeheven en bij de Zuid-Hollandse gemeente Driebruggen gevoegd. Bij een gemeentelijke herindeling in 1989 werd Papekop bij de gemeente Oudewater gevoegd, waardoor de plaats nu weer deel uitmaakt van de provincie Utrecht.